Idea

O’LESS DUCHOWOŚĆ. 
Feministka – Lesbijka – Kapłanka
  

Nie wiem nawet, czy Bóg istnieje, lecz wiem na pewno, że jeśli Bóg jest uczuciowym wzorem do naśladowania, bardzo niewiele ludzkich związków jest w stanie mu dorównać.

Jeanette Winterson

Kultura lesbijska w Polsce to margines, nawet w społeczności LGBT. Jednak w tej i tak marginalnej kulturze są jeszcze nisze. Bezwzględnie niszą jest – obok teatru - duchowość lesbijek. 
Interesuje nas badanie takich tematów, dlatego poświęcamy mu całe wydarzenie. O’LESS Duchowość. Feministka-Lesbijka–Kapłanka jest kontynuacją duchowego spotkania w pierwszej edycji O’LESS Festiwalu w 2012 roku z udziałem dwóch grup: chrześcijańskiej grupy LGBT Wiara I Tęcza oraz grupy feministyczno-boginicznej Trzy Kolory
Jest też poszerzeniem całorocznych poszukiwań kobiecej cześć Wiary i Tęczy, która zorganizowała wykład Elżbiety Adamiak pt. Teologia feministyczna - co daje kobietom, mężczyznom, Kościołowi oraz zainicjowała cykl Odzyskiwanie pamięci, którego celem jest wyszukiwanie elementów lesbijskich w chrześcijaństwie.
Podczas wydarzeń O’LESS Duchowość. Feministka-Lesbijka-Kapłanka chcemy przyjrzeć się miejscu lesbijek w chrześcijaństwie i innych religiach, systemach religijno-filozoficznych. Chcemy w nich odnaleźć ślady, czy sugestie wątków lesbijskich.
To niełatwe zadanie, poszukiwanie - w znacznym stopniu – po omacku. Intuicyjne. Ryzykowne. Kontrowersyjne. Nasze odkrycia są wynikiem wewnętrznej potrzeby, osobistego doświadczenia i stanowią punkt wyjścia do większych prac artystycznych czy naukowych. 
Zaprezentujemy efekty naszych peregrynacji w postaci wystaw, akcji performatywnych, dyskusji, czytania.

***
Dotychczas prócz problemów z definicją zjawiska i licznych wątpliwości, niewiele jest materiałów, podejmujących temat lesbijskiej duchowości w Polsce.
W propozycjach artystycznych zazwyczaj pokazywana jest przepaść między religią - przede wszystkim katolicką a lesbijskością. Tak jest na przykład w instalacji Aleki Polis Krzesło konfesyjne, w skeczu kabaretu Barbie Girls Spowiedź alpinistki.
Dla nas bardziej interesujące - niż ośmieszanie czy krytykowanie - jest szukanie przykładów odzyskiwania miejsca i siły kobiet-lesbijek w religiach.
Dlatego naszą myślą przewodnią uczyniłyśmy fragment tekstu Jeanette Winterson z jej powieści-świadectwa Nie tylko pomarańcze. Autorka podkreśla znaczenie i niepowtarzalność relacji z Bogiem:
(…) Tęsknię do towarzystwa kogoś absolutnie lojalnego. Nadal nie uważam, że Bóg mnie zdradził. Słudzy Boży tak, lecz słudzy ze swej natury są wiarołomni. Tęsknię do Boga, który był mi przyjacielem. Nie wiem nawet, czy Bóg istnieje, lecz wiem na pewno, że jeśli Bóg jest uczuciowym wzorem do naśladowania, bardzo niewiele ludzkich związków jest w stanie mu dorównać.
            Zastanawia nas więc: Co dzieje się z tą tęsknotą do Boga? Jak ją definiują lesbijki? Czy nadal ją czują? Czy ona nie zanika jak zbędny organ ciała? W co się zamienia? Czy wciela się w inne bóstwo? Czy porzuciwszy religię, w której lesbijka została wychowana, szuka innego systemu religijnego? Czy staje się duchowo bezdomna?  Czy środowisko LGBT traci w oczach społeczeństwa przez kojarzenie go z ateizmem? I wreszcie, czy duchowość w ogóle związana jest płcią i orientacją seksualną?


           Wszystkie te pytania zadałyśmy sobie podczas przygotowań do O’LESS Duchowości. Nie na wszystkie znamy odpowiedzi. Liczymy, że je wspólnie spróbujemy odnaleźć.