Świadectwo

Duchowe ŚWIADECTWO Lesbijki
Opowiedz o nim - słowem, obrazem, dźwiękiem

         (…) Tęsknię do towarzystwa kogoś absolutnie lojalnego. Nadal nie uważam, że Bóg mnie zdradził. Słudzy Boży tak, lecz słudzy ze swej natury są wiarołomni. Tęsknię do Boga, który był mi przyjacielem. Nie wiem nawet, czy Bóg istnieje, lecz wiem na pewno, że jeśli Bóg jest uczuciowym wzorem do naśladowania, bardzo niewiele ludzkich związków jest w stanie mu dorównać.
Tak pisała Jeanette Winterson w Nie tylko pomarańcze, opisując swoje religijne doświadczenie lesbijskie.

Jeśli i Ty doświadczyłaś w życiu czegoś, co określiło Twoją duchowość lesbijki i chcesz podzielić się tym doświadczeniem, weź udział w O’LESS Festiwalu 2013. W tym roku będziemy dyskutować o duchowości.
      Możesz nadać swemu świadectwu dowolny kształt – opisać, namalować, nagrać. Ciekawi nas każda forma, każde wyznanie, doświadczenie.
Może Twoje świadectwo odpowie na jedno z wielu pytań, z którymi borykamy się: Czy doświadczenie duchowe nie ma płci? Czy doświadczenie duchowe ma związek z orientacja seksualną? Czy istnieje duchowość lesbijska? Czy to całkowicie sztuczne pojęcie? Czy lesbijki muszą porzucać systemy religijne? Czy porzuciwszy religię, w której zostały wychowane lesbijki, szukają innego systemu religijnego? Czy duchowość staje się bezdomna?  
        Czekamy więc na Twoje świadectwo.

---------------------------------------------

SPOSÓB UCZESTNICTWA
Świadectwo można przysłać na adres oless2013@gmail.com.
Mamy przeznaczone na świadectwa specjalne miejsce i czas.

Jeśli nie będziesz na festiwalu, Twoje świadectwo zaprezentujemy podczas specjalnego spotkania pt. Duchowe Świadectwo Lesbijki. Przeczytamy wyświetlimy z rzutnika.
Jeśli będziesz na festiwalu, możesz je zaprezentować osobiście, zawiesić na  ścianie lub przeczytać czy opowiedzieć  podczas spotkania Duchowe Świadectwo Lesbijki.

---------------------------------------------
WYMOGI
Termin: do 15.11.2013
Adres (nadsyłania świadectw i ewentualnych pytań) oless2013@gmail.com.
Parametry
1.  Imię nazwisko lub pseudonim
2.  Forma
* tekst
* fotografia z krótkim opisem
* zdjęcie – obrazu, kolażu, rysunku etc z krótkim opisem
* nagranie filmowe lub dźwiękowe z krótkim opisem

UWAGI
W razie wątpliwości, pisz maila, wszystko wyjaśnimy!

       ------------------------------------------------

 ŚWIADECTWA 
 fragmenty

SŁOWO
ANNA RAWSKA 
Jestem osobą religijną, czyli czuję silny związek z Siłą Nadprzyrodzoną, której nie mogę nadać nazwy, choć ciągnie mnie do kobiecej emanacji boskości. 
Nie mogę też znaleźć w żadnej religii miejsca dla siebie.
Choć duchowość jest poza płcią, i poza orientacją seksualną, to jednak fakt, że jestem lesbijka ma znaczenie w budowaniu mojej duchowości, uniemożliwia mi uczestniczenie w pełni w rytuałach, które mają dla mnie szczególne znaczenie. One utrwalają więź.
Nie umiem modlić się do Boga – mężczyzny, nie umiem też modlić się do bóstwa bez
płci, potrzebuje Bogini, ale boję się bogiń starych.(...)

MONIKA RAK
Wszystko zaczęło się od babci Marianny. (...)
Miałam 24 lata – mój coming out przed matką był dość dramatyczny. Technika ukrywania przed rodziną, kim jestem, była dość klasyczna: żeby tylko ojciec się nie dowiedział. Potrzebowałam kogoś, czegoś co da mi siłę... Poszłam do Kościoła Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie. Jasna przestrzeń bez obrazów, poczucie wspólnoty, a zarazem obcości, które znikało, gdy wspólne śpiewaliśmy psalmy. I kazanie, które nie odwoływało się do polityki, nie pouczało, a rozważało. Było bliskie teraźniejszości, a czerpało z biblijnych źródeł... Czułam się po każdej takiej wizycie czystsza i spokojniejsza. Pewnego razu nawet uczestniczyłam w komunii, bo poczułam, że mogę...nie mam pojęcia, czy nie popełniłam świętokradztwa..., ale nie interesowało mnie to... komunikacja z Bogiem była ważniejsza. Zaproponowałam też mojej mamie odwiedzenie tego miejsca. Byłyśmy tam razem i myślę, że to był ważny moment w naszych relacjach.
(...)

AGNIESZKA WICIAK
(...)
Nawet gdyby to dla mnie nie było ważne i nie chciałabym obnosić się z moją lesbijską tożsamością, to od momentu przekroczenia progu, jestem wyraźnie inna, odróżniająca się. Widać po mnie, że jestem „męska” w ruchach, widać po mnie, że nie mam dziewczęcej fryzury. Wreszcie widać, że nie mam na palcu złotej obrączki. Czuję spojrzenia na sobie.
Więc kim jestem? Starą panną czy lesbijką? ........................................................
Więc czuję się wśród katolików w kościele obco. I choć tak bardzo mi zależy na kontakcie z Bogiem, to mnie odpycha.
(...)

MAŁGORZATA DOBROWOLSKA
W pierwszych miesiącach festiwalu byłam jego współorganizatorką. Jednak 5 października wystąpiłam o zmianę stanowiska ze współorganizatorki na uczestniczkę. Moja decyzja została spowodowana m.in. tym, że nie rozumiem znaczenia zwrotu „duchowość lesbijska”.
Dla mnie duchowość to zwrócenie się do wewnątrz w celu poznania natury umysłu.
(...)

SŁAWA
(...)
Postanowiłam do niej napisać list i opisać w nim mój problem. Napisała mi, że mam jechać do Lublina do stowarzyszenia, które leczy homoseksualizm. Zebrałam wszystkie oszczędności i pojechałam. Poznałam kilka osób homoseksualnych, ale nie umiałam z nimi nawiązać relacji. Była tam jedna dziewczyna, która mnie intrygowała. Zapraszała mnie na herbatkę wieczorem, nocowałyśmy razem w pokoju.
te krótkie 3 dni zaważyły nad tym, że postanowiłyśmy być ze sobą. Można powiedzieć, że złączyła nas wiara? Czy Bóg?...
To było dokładnie 4.X.2002 roku. Do dziś dnia jesteśmy razem. 
(...)

ANONIM(KA)
(...)
Wierzę głęboko, że Bóg nie chce, żebym zrezygnowała z relacji z Nim. Moja orientacja to nie jest jakiś wyskok, coś, co można zmienić lub poskromić. To przecież nie są tylko akty seksualne, ale też kwestia psychiki. Decydując się na abstynencję seksualną - jak chce tego Kościół katolicki - spłaszczyłabym moje życie emocjonalne. Zresztą wydaje mi się to schizofreniczne.
(...)

AGNIESZKA E. FRANKOWSKA 
Queerowanie epifanii
Królowo, choć do mnie - pokłoni się nam biały mag.
Nie uciekniemy stąd - na mój znak, będziemy żądać!
Będziemy miłować i nikt nie powie, że tu nie ma nas.




 OBRAZ 
MAŁGORZATA DOBROWOLSKA. Podróż. WYSTAWA 


W projekcie pt. „Podróż” opowiadam o mojej podróży przez różne szkoły rozwoju duchowego. Opowiadam o nauczycielkach i nauczycielach, które/których spotkałam na tej drodze i które/którzy wywarły/li na mnie wpływ i wrażenie. W ich przekazie odnalazłam to, o czym zawsze myślałam, ale nie umiałam tego ubrać w słowa. Myślałam używając obrazów. Malowałam te obrazy, a potem patrzyłam na nie ze zdziwieniem.



Subskrybuj: Posty (Atom)